Имом Абўҳанифа: бурида намешавад.

 Яке аз хусусиятҳои фиқҳии мазҳаби ҳанафӣ ин аст, ки осонгир ва осонамал аст.

 Дар Қуръони карим дар мавоқеи бисёре омада аст, ки Худо барои шумо осонӣ мехоҳад на сахтӣ, ҳамон гуна ки Паёмбари Худо фармудаанд:

 «ман шариати нарм ва осон овардаам». 

 Агар ба ҳар масоилеки фатвои Имом Абўҳанифа дар он бошад ба умқ назар карда шавад хоҳем дид, ки масоили ин имом аз ҳама созгортар ба мизо

Бардошти гуноҳони дигарон

Имом Муҳаммади Ғазолӣ (раҳ ... Читать дальше »

14 роҳи дарёфти подоши нек

Роҳҳои дарёфти подоши нек бисёр ва бешумор ҳастанд, ки онҳоро метавонем дар Қ ... Читать дальше »

Ташаюъи сафавӣ куҷо ва ақлу мантиқ ва маънавият куҷо??

Имрӯз дар гузоришоти бисёр пурранг (дар расонаҳои дохилӣ, аммо камранг дар дилҳои мардум), сафари валиамри муслимини ҷаҳон! ба Кирмоншоҳ аз забони эшон нақл шуд, ки фармуданд, тамоми кишваҳои ҷаҳон чорае ҷуз ин надоранд, ки аз равиши Ирон пайравӣ куаннд, равиши ақлу мантиқ ва маънавият!

Банда ба унвони як шаҳрванди кӯчаки Ирон аз аъмоқи қалбам орзӯ мекунам, ки кош кишвари мо бар асоси ақлу мантиқ ва маънавият идора мешуд, то ин, ки сабаби сарфарозии Ирон ва ҳар иронӣ мегардид.

Аммо мутаассифона ба далели ин, ки кишвари мо ба дасти касоне идора мешавад, ки аз наҳҷу равиш ва фикру ақидаи шиаи исноашарии сафавиманиш пайравӣ мекунанд, бинобарин ҳам раҳбарон ва ҳам сиёсатҳои ҳоким, фарсангҳо то ақлу мантиқ ва маънавият, фосила доранд.

Мазҳабе, ки бар асоси хурофот ва хузаъбалоти зидди Қуръон шакл гирифта ва раҳбароне, ки иззату ифтихор ва қудрат ва ҳат ... Читать дальше »

Оини Зардушт дар тарозуи таърих

Мустафо Ҳусайни Таботабоӣ (бо тасарруф)

Мо мусалмонон агар аз далолати Қуръон ва ривоятҳои паёмбарон сарфи назар кунем, ҳаргиз наметавонем ба ҳаққонияти Зардушт ва оини ў пай бибарем. Зеро, ки аввалан замони пайдоиши Зардушт ва шарҳи иқдомоти ў дар китобҳои таърих равшан нест. Дуввуман ин, ки китоби «Авесто», ки ба у нисбат дода шудааст, аз дигаргунии зиёду камшави маҳфуз намондааст. Пас на паёмбари ин оинро ба хубӣ метавон шинохт? на китобу паёми вайро ба дурустӣ метавон ёфт. Ҳатто замони зуҳури Зардушт маълум нест, ки вай дар кадом аср мезист?

Иброҳимпур Довуд, ки аксари зардуштиён вайро саркардаи авестошиносон медонанд, дар дебочае, ки бар «Гот»-ҳо нигоштааст, дар бораи замони Зардушт менависад: «Дар ин хусус ривоятҳо ба андозае гуногунанд, ки ҳаргиз сулҳу созише миёни онҳо наметавон дод».

Ў боз менависад: «Таҳқиқан намедонам маҳалли таваллуд ва замони зиндагии Зарду ... Читать дальше »